یک دقیقه...
بسم الله الرحمن الرحیم
در این دنیای پرپیچ وخم که در هر لحظه ده‌ها انتخاب پیش روی ماست، بعضی وقت‌ها برای اینکه نمی‌دانیم باید کدام گزینه را انتخاب کنیم دچار شک و تردید و دودلی می‌شویم. به‌راستی معیارهای انتخاب چیست؟
چگونه و با کدام ملاک بهترین تصمیم را در یک لحظه بگیریم؟
اصلاً لازم هست که به این مسئله توجه داشته باشیم یا نه؟
زندگی‌مان چگونه می‌گذرد؟ هدفی دارد؟ مقصود خاصی در آن نهفته است؟ در جهت خاصی هست یا نه؟ در لحظه‌هایی که سر دوراهی قرار می‌گیریم کافی است یک دقیقه فکر کنیم و با طرح سؤالاتی به سنجش و اندازه‌گیری و ارزیابی راه‌ها بپردازیم.
با انجام این کار و صرف وقت و انرژی مربوط به آن چه چیزهایی را به‌دست می‌آوریم؟ چه چیزهایی را از دست می‌دهیم؟ ارزش هرکدام چقدر است؟
برای مثال آیا ارزش دارد که برای چند لحظه خوشی و لذت زودگذر، برخلاف حرکت نظامی انسانی و فطرت خودمان حرکت کنیم؟
چه خسارت‌هایی دراثر انجام این کار به روانمان، روحمان، قلبمان و جسم‌مان وارد می‌شود؟
این عمل با چه چیزهایی رابطه دارد؟ چگونه آثار آن در هستی منتشر می‌شود؟ ادامۀ این عمل به کجا می‌رسد و بالعکس انجام‌ندادن آن؟
اگر آثار مثبت و منفی عمل خودمان را در دنیای رابطه‌ها ارزیابی کنیم یک تلنگر و پیام را حس می‌کنیم که همان ندای فطرت پاکمان است.
فقط یک دقیقه فکر کنیم و قبل از انجام هرکاری چند سؤال دررابطه‌با ارزش‌گذاری عملمان طرح کنیم. اگر انتخاب ما حاصل سنجش و تعقل ما باشد با امنیت و سلامت همراه خواهد بود.
یک دقیقه فرصت مناسبی است تا با دنیای درون خود خلوت کنیم. قطعاً ندای ملکوتی درونمان را خواهیم شنید که می‌گوید: خودت را، لحظه‌ات را، آبرویت را، نعمت‌ها را و سرمایه‌هایت و… را ارزان مفروش!
معامله‌ای هوشمندانه با زمان انجام بده؛ هر دریافتی مستلزم از دست دادن است. مراقب باش سرت کلاه نرود؛ حواست را جمع کن.
