دنــــیا همین است. تا آدم عـاشق دنـیاست و به این دنیا چسبیده حـال و روزش همین است.
اما اگر انــسان سرش را با آســـــمان بیاورد و کارهایش را برای رضای
خــــــــــدا انجام دهد، مطمئن باش زندگیش عوض می شود و تازه معنی زندگی
کردن را می فهمد.
زندگی انسان تمثیل آن مسافری است که ازخانه موقت وناپایدار بسوی مستقر ابدی خویش بار میبندد.پس اگر این خانه ها،خانه های مجازی اند وما مسافران درکوچ،دیگر چه جای دل بستن وحسرت.....
الهی،یاقدوس،یاارحم الراحمین،من ذلیلم،من کوچکم،به عظمت خودت توانایی ام ده،بانور خودت آشنایم کن،قطعه قطعه بدن پر دردم عاشق اسلام وشهادت است.خدایا،نگذار چشم بسته از این دنیابروم.