اردوی علمی

حجم: 136 کیلوبایت
توضیحات: دفترچه راهنما
- ۰ نظر
- ۱۳ اسفند ۹۳ ، ۲۰:۰۰
- ۶۱۵ نمایش
دوستی فقط این نیست که یک آدم مناسب پیدا کنی ، تو هم باید از نظر طرف مقابل « آدم مناسب » باشی ! دوستی ، مسئولیت شیرینی است که باید انجام شود ، نه فرصتی که خراب شود ! دوست واقعی چه در روزهای آفتابی و چه هوای طوفانی آغوشش به رویت باز است . اگر می خواهید دوست خوبی باشید ، یادتان باشد که یک دوست خوب هیچ وقت نباید این پنج کار را در حق دوستش انجام بدهد.
بعضی آدم ها تا آخر عمر اشتباهی را که در گذشته مرتکب شده ای ، فراموش نمی کنند و آن را همیشه به رخت می کشند ! آنها نمی توانند بپذیرند که تو دیگر آن آدم قبل نیستی ، بر عکس یک دوست واقعی کمک می کند که تو زندگی امروز و فردایت را مرمت و تصحیح کنی.
معمولا آدم هایی که بزرگترین تاثیرها را بر زندگی آدم می گذارند ، ادعا نمی کنند تمام جواب ها و راه حل ها را در جیبشان دارند . در عوض موقعی که نیاز به فکر کردن داری در سکوت کنارت می نشینند ، وقتی نیاز به گریه داری شانه شان را به تو قرض می دهند و همراه با تو به دنبال راه حل می گردند .
همه ی ما از کسی که در روزهای خوشی و شادی کنارمان بوده خاطره خوشی داریم ، اما دوست واقعی کسی است که در لحظه های سخت آدم را تنها نگذارد . تو هم اگر می خواهی دوست واقعی ات را پیدا کنی ، به شرایط سخت زندگی ات نگاه کن و ببین در آن لحظات چه کسی همراهت بوده است.
وقتی کسی اصرار به دروغ گفتن دارد و تو هر بار اعتماد می کنی و شانس تازه ای به او می دهی ، در واقع با او یک نقطه ی مشترک داری : هر دوی شما به شکل غیر دوستانه ای به یک نفر دروغ می گویید : به خودت!
اگر به این نتیجه رسیده ای که در دوستی ات تعادلی بین آنچه می دهی و می گیری وجود ندارد ، بهتر است مدتی رابطه ات را کمرنگ کنی . دوست واقعی کسی است که تو را به خاطر خودت می خواهد نه به خاطر فایده هایی که برایش داری . گاهی لازم است دوستی ات را دوباره ارزیابی کنی و مرزهایت را در دوستی تغییر بدهی.
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ قَدْ یَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ کَمَا یَئِسَ الْکُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ
ای کسانی که ایمان آورده اید، با قومی که مورد خشم خدا قرارگرفته اند. دوستی نکنید آنها به آخرت ایمان ندارد، چنان که کافران از بازگشت مردگان نا امیدند.
سوره مبارکه ممتحنه - آیه شریفه 13
بسم الله الرحمن الرحیم
ذیقعده از آن جهت که ولادت امام رضا(ع) در آن رخ داده، ماه آن امام بزرگوار گفته شده و به همین دلیل نیز در این ماه زیارت امام رضا از راه دور و نزدیک اجر و ثواب بسیاری دارد، که البته در این میان روز 23 ذیقعده مورد سفارش ویژه است .
سید ابن طاووس روایتی نقل کرده که ذیقعده محل اجابت دعاست در وقت شدت و در روز یکشنبه این ماه نمازی با فضیلت بسیار از رسول خدا (ص) روایت شده است .
نتیجه نماز این است که هر که آنرا به جا آورد توبه اش مقبول و گناهش آمرزیده شود و شاکیان او در روز قیامت از او راضی شوند و با ایمان بمیرد و دینش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانی گردد و والدینش از او راضی گردند و مغفرت شامل حال والدین او و ذریه او گردد و توسعه رزق پیدا کند و ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانی جان او بیرون شود. ( شرح این نماز پر فیض در مفاتیح الجنان آورده شده)
روایت شده که هر که در یکی از ماههای حرام سه روز متوالی که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بگیرد ثواب 900 سال عبادت برای او نوشته شود .
23 ذی القعده روز بسیار شریفی است ، این روز زیارتی مخصوص امام رضا (ع) است و زیارت آن حضرت از دور و نزدیک سنت است.
علامه مجلسی می گوید:
زیارت حضرت رضا (ع) در روزهای مقدس اسلامی افضل است؛ خصوصا روزهایی که اختصاص به آن حضرت دارد. مثل روز ولادت (11 ذیقعده) و روز شهادت آن حضرت (مطابق مشهور آخر ماه صفر).
سپس از کتاب اقبال مرحوم سید بن طاووس استحباب زیارت آن حضرت را در روز 23 ذی القعده (طبق روایتی روز شهادت آن حضرت) نیز نقل می کند و در پایان می نویسد: استحباب زیارت آن حضرت در ماه رجب گذشت (بحارالانوار جلد 99 صفحات 43 و 44)
مرحوم محدث قمی روز 25 ذیقعده را نیز به این موارد ضمیمه کرده است.
قال سیدبن طاووس فی الاقبال:
و رایت فی بعض تصانیف اصحابنا العجم رضوان الله علیهم، انه یستحب ان یزار مولانا الرضا علیه السلام یوم ثالث وعشیرین من ذی القعده، من قرب او بعید ببعض زیارته المعروفه او بما یکون کالزیاره من الروایه بذلک.
طاوس در کتاب اقبال فرموده من در برخى از کتابهاى علماى شیعه غیر عرب رضوان الله علیهم دیدم که نوشته بود مستحب است زیارت مولاى ما حضرت رضا علیه السلام در روز بیست و سوم ماه ذیقعده از دور و نزدیک بوسیله برخى از زیارتهاى معروف آن حضرت یا بدان چه مانند زیارت باشد از روایاتى که در اینباره رسیده است .
آیا تلاوت قرآن در صورتى که انسان معناى آیات را نفهمد اثر و فایدهاى دارد؟
اگر اهمیت و فضیلت تلاوت قرآن براى ما روشن شود و بدانیم که قرآن تکلم و سخن گفتن خداوند با ما است، و با طهارت باطن و اُنس با قرآن لذت تلاوت را بچشیم، هیچ گاه حاضر نمىشویم بین خود و قرآن فاصله بیندازیم و هرگز از فیض عظیم آن، حداقل با تلاوت پنجاه آیهٔ در شبانهروز، محروم نمىگردیم. خداى سبحان رسول الله (صلّىاللهعلیهوآله) را مستقیماً تحت ولایت خود معرفى کرده، مىفرماید: «إنّ ولیّى الله الّذى نزّل الکتاب و هو یتولّى الصّالحین»(1) این آیهٔ کریمه حاوى چند مطلب است: اول آن که مىفرماید خدا ولى رسول الله است «ان ولیّى الله» دوم آن که همان خدایى ولى رسول الله است که قرآن را نازل فرموده «الّذى نزل الکتاب» و سوم آن که خداوند متولّى صالحین است «و هو یتولّى الصالحین». با توجه به این سه نکته مىفهمیم راه این که خدا ولى انسان باشد، آن است که انسان، صالح بشود و تا صالح نگردد تحت ولایت الله نخواهد بود و خدا هم تولى او را نخواهد پذیرفت و بهترین راه صلاح هم اُنس با قرآن است. این جمله که مىفرماید ولى رسول الله (صلّىاللهعلیهوآله)، خدایى است که قرآن را نازل کرده از باب تعلیق حکم بر وصف مىباشد که مشعر به علیّت است؛ یعنى اگر کسى به قرآن عمل کند صالح مىشود و اگر خداوند بخواهد ولى کسى بشود، از راه قرآن، ولایت و تدبیر او را اعمال مىکند. به همین دلیل مىفرماید: «فاقرءوا ما تیسّر من القرآن»(2) آن مقدارى که براى شما میسّر است قرآن تلاوت کنید و با این کتاب الهى مأنوس باشید. حتّى اگر معناى بعضى از آیات و سور براى شما روشن نشد، نگویید خواندن بدون ادراک چه اثرى دارد. چون قرآن، کلام آدمى نیست که اگر کسى معنایش را نداند خواندنش بىثمر باشد؛ بلکه نورى الهى است که خواندن آن به تنهایى عبادت است گرچه به معنایش آگاهى نداشته باشد.
(1) سورهٔ اعراف، آیهٔ 196.
(2) سورهٔ مزّمل، آیهٔ 20. (قرآن در قرآن، ص 239، 240.)
پاسخ استاد حسین انصاریان برای حضور قلب در نماز :
زحمت بکشید راه حلی بیان کنید (ذکر ، دعا....) که در نماز مخصوصا" نافله شب حواسمان پرت نشود. هرچه تلاش میکنم حواسم به مسائل و مشکلات دور و برم مشغول میشود ... چه کنم ؟
از راهنمایی شما کمال تشکر را دارم . التماس دعا
جواب :
باسلام :
اوّلا: برای تحصیل حضور قلب ممارست و تمرین کنید و شرائطی که برای حضور قلب مؤثر است را رعایت نمایید تا به تدریج این حالت برای شما حاصل گردد. ثانیا: برای تحصیل حضور قلب در نماز، به این نکات توجه فرمایید:
1ـ باید چنان معرفتی بدست آورید که دنیا را در نظرتان کوچک و خدا را در نظرتان بزرگ کند ، تا هیچ کار دنیوی نتواند به هنگام راز و نیاز با معبود ، نظرتان را به خود جلب و از خدا منصرف سازد
2. توجه به کارهای پراکنده و مختلف ، معمولاً مانع تمرکز حواس است و هر قدر انسان توفیق پیدا کند که مشغله های مشوّش و پراکنده را کم کند ، به حضور قلب خود در نماز و سایر عبادات کمک کرده است .
3ـ انتخاب مکان و محل نماز و سایر عبادات نیز در این امر مؤثر است و لذا نماز خواندن در برابر اشیاء و چیزهایی که ذهن انسان را به خود مشغول می سازد ، مکروه است .
4ـ پرهیز از گناه نیز عامل مؤثری است ، زیرا گناه قلب را از خدا دور می سازد و از حضور قلب می کاهد .
5ـ آشنایی به معنای نماز و فلسفه افعال و اذکار آن ، عامل مؤثری در حضور قلب است .
6ـ انجام مستحبات نماز و آداب مخصوص آن ، چه در مقدمات و چه در اصل نماز ، توصیه می شود .
7ـ از همه اینها گذشته، عبادت هم مانند هر کار دیگر نیاز به مراقبت و تمرین و استمرار دارد و اگر مدتی به همین شیوه عمل کنید ، کم کم تمرکز و حضور قلب در نماز برای شما حاصل می شود . و اگر با روی هم گذاشتن چشمان در نماز ، حضور قلب بهتری پیدا می کنید ، مانعی ندارد ، تا زمانی که این حضور قلب برای شما عادت شود .
بسم الله الرحمن الرحیم
بحمدالله و با کمک خیرین محترم تعدادی بسته از ارزاق عمومی مستمندان جمع آوری و تقسیم شد.